Jaskra to choroba oczu, która może doprowadzić do całkowitej utraty wzroku. Jeśli zostanie odpowiednio wcześnie rozpoznana, można skutecznie hamować jej rozwój. Niestety wczesne objawy jaskry są skryte, dlatego ważne jest regularne badanie wzroku. Jaskra najczęściej powstaje w efekcie wzrostu poziomu ciśnienia wewnątrzgałkowego. To ciśnienie powoduje mechaniczne uszkodzenie nerwu wzrokowego, który przekazuje informacje wzrokowe do mózgu.

Istnieją dwie główne postacie jaskry:
- z otwartym kątem przesączenia

Pacjenci mogą utracić nawet 40 % wzroku nie zauważając żadnych zmian w swoim widzeniu. Wraz z postępem choroby pacjenci doświadczają utraty widzenia obwodowego, aż do tzw. widzenia tunelowego. Mogą się także pojawić ubytki w centralnej części pola widzenia (tzw. mroczki).

- z zamkniętym kątem przesączenia

W przypadku całkowitego zamknięcia kąta przesączenia mamy do czynienia z tzw. jaskrą ostrą, charakteryzującą się takimi objawami jak silne bóle i zawroty głowy, intensywny ból oka, bardzo twarda gałka oczna, nieregularny kształt źrenicy, nudności, tęczowe obwódki wokół punktów światła widzianych w nocy oraz nieostre widzenie. Jeśli wystąpią powyższe objawy należy natychmiast zasięgnąć porady lekarskiej.

Badania okulistyczne
Jedynym sposobem wczesnego rozpoznania jaskry jest regularne badanie wzroku u okulisty. Za pomocą specjalistycznego sprzętu mierzy się ciśnienie wewnątrzgałkowe, bada kąt przesączenia i nerw wzrokowy. Okulista bada też pole widzenia, w celu stwierdzenia ewentualnej utraty widzenia obwodowego.

Rodzaje jaskry:
jaskra pierwotna:
- jaskra z otwartym kątem przesączenia,
- jaskra ostra, podostra i przewlekła z zamykającym się kątem,

jaskra wrodzona:
- pierwotna,
- różyczka,
- wtórna od innych schorzeń oczu (np. we wrodzonym braku tęczówki – aniridii),
- towarzysząca wrodzonym chorobom i zespołom ogólnym,
jaskra wtórna:
- uraz,
- operacje oka,
- inne choroby oczu (np. zapalenie błony naczyniowej),
- podwyższone ciśnienie w żyłach nadtwardówkowych,
- steroidowa

Na czym polega ryzyko?
Na jaskrę narażeni są wszyscy. Niektórzy jednak tworzą grupę podwyższonego ryzyka.
Czynniki ryzyka są następujące:
rodzinne skłonności do jaskry, problemy zdrowotne np. niedociśnienie, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, krótkowzroczność wysokiego stopnia, podeszły wiek, wcześniejsze uszkodzenia i zabiegi chirurgiczne na oku.

Leczenie jaskry:
Leczenie może zapobiec lub ograniczyć utratę wzroku. Celem leczenia jest zahamowanie rozwoju jaskry, poprzez obniżenie ciśnienia wewnątrzgałkowego. W każdym przypadku okulista ustala indywidualną metodę leczenia.
Może zalecić częstszą kontrolę, a niekiedy mogą być konieczne dodatkowe leki lub nawet zabiegi.
W dużej mierze zahamowanie rozwoju jaskry i zapobieganie utracie wzroku zależy od Ciebie. Podejmij następujące kroki:
- poddawaj się badaniom okulistycznym tak często, jak zaleci okulista,
- jeśli chorujesz na jaskrę, stosuj leki zgodnie z zaleceniami.
Niezwłocznie kontaktuj się ze swoim okulistą w razie wątpliwości i problemów.

Jaskra powoduję ubytek pola widzenia